Als ouder/verzorger wil je niets liever dan je kind goed opvoeden en de nodige aandacht geven, zodat het zich naar tevredenheid kan ontwikkelen. Je voelt je verantwoordelijk en wil graag het allerbeste voor je kind.

Dit klinkt allemaal zo vanzelfsprekend. Soms echter loop je als ouder wel eens tegen een situatie aan waarbij je je onzeker voelt. Iedereen heeft bijvoorbeeld wel eens last van een sombere bui of een periode van stress en piekeren. Maar ga je dan gelijk met je kind naar de dokter of een therapeut?

In de meeste gevallen worden we deze problemen zelf de baas, desnoods met de hulp van een goede vriend of familie. De grens tussen “het zelf aan kunnen” en hulp nodig hebben van buitenaf, zoals een coach óf therapeut, bepalen we dan ook uiteindelijk allemaal zelf.

Bij kleine onzekerheden, bijvoorbeeld je moeilijk kunnen concentreren of je wat ongemakkelijk voelen, maar niet goed weten hoe dit op te lossen, zul je eerder een coach inroepen.

Is het allemaal iets zwaarder, dan is enige houvast te vinden in de richtlijn: wanneer psychische problemen, negatieve gevoelens of gedragsproblemen, die niet van puur lichamelijke aard zijn, het functioneren in het dagelijks leven belemmeren of zorgen voor geestelijk lijden, is het een goed idee hulp in te schakelen van een therapeut uit de geestelijke gezondheidszorg.

Vaak is het net even dat steuntje in de rug dat verder kan helpen.

Voorbeelden van klachten waarbij coaching en/of therapie voor verlichting kunnen zorgen zijn:

• Gedragsproblemen: snel boos worden en steeds ruzie maken, woedeaanvallen, niet voor jezelf durven opkomen, geen vrienden kunnen/durven maken, pesten of gepest worden, liegen, concentratiegebrek;

• emotionele problemen: rouwverwerking, scheiding, ziektes, angsten (bijv. faalangst, tandarts, zwemles, spreekbeurt, logeren), paniek, fobieën, trauma’s;

• nare gevoelens: schuldgevoel, schaamte, verdriet, boosheid, eenzaamheid, depressie en neerslachtigheid;

• lichamelijke en psychosomatische klachten: hoofdpijn, buikpijn, hyperventilatie;

• ontwikkelingsfaseproblematiek: eetproblemen, slaapproblemen, zindelijkheidsproblemen, hechtingsproblemen;

• vervelende gedachten: denken dat je niet kunt leren, dat je niet blij mag zijn, dat je het niet goed doet (zelfbeeldproblemen), dwanggedachten en/of –handelingen;

• kinderen die willen leren om te gaan met bijzondere eigenschappen zoals hoogbegaafdheid, spiritualiteit (stemmen horen);

• kinderen met aangeleerde gewoontes waar ze vanaf willen, zoals nagelbijten, duimzuigen, etc.