Bij integratieve therapie wordt gewerkt vanuit verschillende modellen zoals hieronder beschreven;

 

• Medisch model: gericht op lichamelijke oorzaken en symptomen.

• Stressmodel: gericht op de verhouding tussen draagkracht en draaglast.

• Gedragsmodel: gericht op het aanleren en afleren van gedrag.

• Cognitief model: gericht op het verstandelijke vermogen. De manier waarop een situatie beleefd wordt is afhankelijk van het denken van het kind.

• Systemisch model: gericht op de invloed van andere leden van het systeem of het systeem op zich (gezin,school,vrienden etc.)

• Psycho-analytisch model: gericht op het onverwerkte verleden en het innerlijke conflict dat zich afspeelt in de binnenwereld van het kind.

 

Door middel van een combinatie van gesprekken, spel en creatieve activiteiten gaat de kindertherapeut op zoek naar de oorzaak van de klacht en de symptomen die hieruit voortkomen. Na deze ‘exploratiefase’ wordt bepaald wat de beste manier is om het kind te helpen.

 

De kindertherapeut leert het kind om gebruik te maken van zijn of haar eigen mogelijkheden en dus om op zichzelf te vertrouwen. Heeft het kind dit eenmaal geleerd dan is zijn zelfvertrouwen gegroeid en is het kind in de toekomst dus beter in staat om moeilijkheden die op zijn op haar pad komen aan te pakken.

​